سخنانی از آرا شاوردیان
سخنانی از آرا شاوردیان
شاوردیان: ارامنه ایران هم مانند بقیه هموطنان‌شان در این کشور زندگی می‌کنند؛ در نتیجه اگر دغدغه‌ای در منطقه‌ای وجود دارد، صرفاً ویژه ارامنه یا غیر ارمنی نیست. دغدغه‌های خاصی هم در حوزه مدارسمان داریم؛ مدارس ارامنه کشور در زمره مدارس دولتی است اما از خدمات دولتی کمتر استفاده کرده‌ایم و این خدمات کمتر نصیب ما شده است. البته از نظر اداره، مدرسه‌های جامعه ارمنی بیشتر جزو هیئت امنایی‌ها و خیرین هستند و از سوی انجمن اولیا و مربیان و همچنین هیئت‌های آموزشی اداره می‌شوند. برای به‌روز شدن مدرسه‌ها و هوشمند کردنشان دغدغه‌هایی وجود دارد که بیشتر اقتصادی و در زمینه تأمین مالی است.
دغدغه دیگر ما نگهداری آرامستان‌های ویژه مسیحیان ارمنی است؛ البته در این باره تعامل بسیار خوبی با سازمان بهشت‌زهرا داریم که جا دارد از آقای دکتر خال رئیس این سازمان تشکر کنم. خدماتی از این سازمان برای آرامستان‌هایمان دریافت می‌کنیم که قابل تقدیر است. به لطف این عزیزان و هیئت امنای آرامستان‌های ارامنه، ارتباطمان برقرار است و مطمئناً روابط ادامه پیدا خواهد کرد.
رسیدگی به مدارس اولویت بیشتری در پیگیری‌ها دارد؛ به علاوه برای موضوع بازسازی و رسیدگی به اماکن دینی و مذهبی، با چانه زنی با وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و وزارتخانه‌های مرتبط موفق می‌شویم و به نتیجه می‌رسیم.
رنامه‌ای برای حضور در هیئت رئیسه مجلس ندارم. عضو هیئت رئیسه بودن یا نبودن تأثیری در خدمتگزاری نمایندگان به مردم ندارد. اینکه عضو هیئت رئیسه مجلس و رئیس فلان فراکسیون و... باشم یا نباشم، در عملکردم بی‌تأثیر است. همه ما همکار هستیم و بر اساس تجربیات و... به نمایندگان در انتخابات‌های داخلی پارلمان رأی می‌دهیم. الان عضو هیئت رئیسه کمیسیون عمران هستم و با اعتماد همکاران، دبیر دوم کمیسیون شدم. اتفاقاً با این مناصب، مسئولیت ما، دغدغه هایمان و کارهایمان بیشتر می‌شود؛ برای حل مشکلات باید دنبال راه حل‌ها رفت.
در هدف‌گذاری‌هایمان هم قوانین مربوط به حوزه‌های مختلف را پیگیری می‌کنیم که در کمیسیون عمران یا دیگر کمیسیون‌ها بحث می‌شود.
در کمیسیون عمران اصلاح قانون نظام مهندسی را در دست بررسی داریم و اصلاح قانون نظام صنفی را هم از فراکسیون اصناف پیگیری می‌کنیم؛ من رئیس کمیته اصناف اتاق تهران فراکسیون اصناف هستم و با اعضای اتاق اصناف تهران و اتحادیه‌ها در ارتباطم و جلساتی داریم. اگرچه، اصلاح این قانون نظام صنفی در کمیسیون اقتصادی بررسی می‌شود. اگر هم پیشنهادی مربوط به دیگر کمیسیون‌ها داشته باشم، از طریق همکاران در آن کمیسیون‌ها پیشنهاد را ارائه می‌کنم، آنها هم لطف می‌کنند و در جلساتشان مسئله را ارائه می‌دهند.
دوره‌های شورایاری ۴ ساله بود و من در دوره‌های دوم و سوم که حضور داشتم، بیش از ۴ سال و حدود ۵ سال به طول انجامید. شورایاری در راستای مدیریت محله محور و مشارکت محلی تشکیل شد تا مردم در مدیریت محله‌شان مشارکت داشته باشند. شورایارها به عنوان نماینده اهالی محل فعالیت می‌کردند و آنها باید ناظر بر عملکرد دستگاه‌های اجرایی محله و منطقه باشند. دستگاه اجرایی تنها شهرداری نیست، بلکه متولیان صنایع آب، برق، گاز، مخابرات و مانند اینها هم مشمول دستگاه اجرایی می‌شوند.
شوراهای اسلامی شهرها برای نظارت بر دستگاه‌های اجرایی تشکیل می‌شوند و شورایاری‌ها در واقع بازوهای این شوراها در محلات شدند؛ به ویژه در دوره دوم شورایاری با کمیسیون‌های فرهنگی و... شوراهای اسلامی شهر و اعضای شورای شهر جلساتی داشتیم و در صحن این نهاد هم شرکت کردیم. قرار بود شورایاری‌ها بازوی این شوراها باشند اما متاسفانه چون بودجه لازم در آن زمان تعلق نگرفت، آن هدف محقق نشد.
چون به مدیریت محله محور و مشارکت مردم در محله‌ها معتقدم، با وجود شورایاری‌ها موافقم. در این راستا با برخی همکاران صحبت کردم و فکر می‌کنم این مسئله در کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها مطرح است. نمایندگانی پیگیر هستند و من اعلام ز من می‌پرسند یک نماینده مجلس چه کار می‌تواند انجام دهد؟ بعضی وقت‌ها می‌مانم چه کاری می‌توانم انجام دهم؛ اگرچه وظیفه من در حوزه قانون‌گذاری و نظارت است. اگر جمعی آن سؤال را بپرسند، پاسخ می‌دهم که تلاش می‌کنم مشکلتان حل شود. شما مراجعه کنید و موضوع خود را مطرح کنید، اگر در حد توانایی‌هایم و در حوزه خودم باشد، کمک می‌کنم اما کمک من به آن موضوع و خواسته‌ها بستگی دارد.
در برخی خواسته‌ها که به حوزه قضایی برمی‌گردد، صرفاً نامه می‌نویسیم و درخواست می‌کنیم در روند کارها تسریع شود. فارغ از اینکه کار آن فرد به نتیجه نهایی برسد، دیدش نسبت به قوه قضاییه و مقننه مثبت‌تر می‌شود. من از جامعه ارامنه انتخاب شدم اما نماینده کل ملت ایران هستم؛ مراجعه کنندگان حضوری و غیر حضوری از طریق تلفن یا فضای مجازی مسائل خود را مطرح می‌کنند و اگر بتوانم کمک کنم، این کار را انجام می‌دهم.
دانشجویان نخبه غیر ارمنی هم از شهرهای مختلفی داریم که مراجعه می‌کنند؛ ممکن است به واسطه یکی از دوستان ارمنیشان با من آشنا شده باشند که در حوزه‌های مختلف و در حد توان و محدوده قانون کمک می‌کنیم. افراد بیشتر خواسته های شغلی و مالی دارند. سعی داریم آنها را در حد توان به مراکز نیازمند نیرو راهنمایی کنیم، وگرنه آن مراکز بر اساس توصیه ما استخدام نمی‌کنند و در نهایت با شایسته‌سالاری به استخدام مراکز شغلی در می‌آیند.آمادگی کرده‌ام اگر دستور جلسات کمیسیون یاد شده این مسئله بود، اقدام لازم را انجام دهم. بله می‌گویم، اما نمی شود، آنها انتظار دارند. برخی نامزدهای نمایندگی مجلس زمان انتخابات وعده ایجاد شغل می‌دهند، درحالیکه ما باید ریل‌گذاری کنیم و موانع شغلی را برداریم تا مشاغل توسعه پیدا کنند. اما خودمان در حوزه استخدام و اشتغال‌زایی به صورت اجرایی نمی‌توانیم وارد شویم. مراجعان دوست ندارند دست خالی بروند. ما هم تلاشمان را می‌کنیم و اگر کاری هم نتوانیم انجام دهیم، با دید مثبت و خوش‌رویی برخورد می‌کنیم که تأثیر منفی نداشته باشد.
یران در بحران قره باغ، دو کشور جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان را همسایه خود می‌داند و نسبت به آنها همان سیاست برابر را اتخاذ کرد. دغدغه‌ام حضور رژیم صهیونیستی و گروه‌های تکفیری و داعش پشت مرزهایمان هستند و متأسفانه، کشورهای همسایه خودمان متوجه نیستند. آنها اجازه دادند این گروه‌ها و رژیم اشغالگر قدس در داخل مرزهایشان و همسایگی ما حضور داشته باشند. معتقدم این اتفاق خطری برای ما و منطقه ماست. چنین مشکلاتی را کشورهای منطقه و مقتدر می‌توانند حل کنند که ایران، یکی از آنها به عنوان بازیگر اصلی منطقه است.
ایران این نگرانی را باید ضمن طرح مسئله با کشورهای همسایه اعلام کند. اگر هم بحرانی میان کشورهای همسایه و کشورهای همان منطقه وجود دارد، همان کشورها باید بحران را در پشت میز مذاکره حل کنند. متأسفانه کشورهای حاضر در مناقشه از طرف‌هایی مانند ایران در حل بحران‌ها به عنوان کشور ثالث دعوت نمی‌کنند. این تهدیدی برای ماست و باید بیش از پیش، هم فعال و هم مواظب چنین رفتارهایی باشیم؛ چون برای تمامیت ارضی کشورمان خوب نیست و تهدیدی برای امنیت ما خواهد بود.
من گارگین فتائی از ارامنهء ایران هستم .