ششم فروردین

ماه فروردین روز خرداد

زادروز اشو زرتشت سپیتمان

پیامبر نامی ایران باستان

بر ایرانیان و جهانیان خجسته باد

این دو شعر را به او تقدیم می کنم

اّشّم وّهو

گارگین فتائی

درد و بلا برانید

اشم وهو بخوانید

مرگ عزا نشانید

اشم وهو بخوانید

بهار سیز نیکو

به یاد نام جمشید

شادی به دل کشانید

اشم وهو بخوانید

ز خاک و باد و آتش

ز آب زندگی ساز

دیو سیه رهانید

اشم وهو بخوانید

پیام بر انیران

ز مهر روشن پاک

از ته دل رسانید

اشم وهو بخوانید

شهرت هگمتانه

اوج وقار کورش

مبدا خود بانید

اشم وهو بخوانید

در ره این مفاخر

چون که بْوّد از ایران

پیکر و جان فشانید

اشم وهو بخوانید

زآتش بر اهورا

که روشن است دائم

بدون بر نمانید

اشم وهو بخوانید

خنده پاک زرتشت

به فر این جهانی

به طفل خود چشانید

اشم وهو بخوانید

اشو زرتشت

زرتشت

گارگین فتائی

.

خوشا بر آرمان نیک دینان

اشو زرتشت ورجاوند ایران

خوشا رفتار نیک و نیک پندار

به گفتار نکو از عمق و از جان

سوار بی کرانه روشنائی

شوی گر طی کنی این سه رفیقان

خوشا بر بامدادی که سروشش

ندایت داد با بانگ خروسان

پل چینود نگر با داورانش

که ویراف مقدس رفت در آن

سه داور با ترازوهای اعمال

بسنجند آن عمل با قطع و برهان

خوشا بر مهرگان و تیرگانش

به برغندان و گاهنبار و آبان

خوشا بر گاتهای راست گفتار

بر ایزدها و بر نیکو نمایان

به شهر و بهمنش ، خرداد ، امرداد

سپند ، اردیبهشت امشاسپندان

خوشا بر سرور دانا اهورا

که شد در کار رزم دیودستان

خوشا بر بُندَهِش بر زند و پازند

به یسنا ، ویسپرد بر یشت و گاهان

خوشا بر آسمان هفت گنبد

که چون طی شد ببینی نور یزدان

خوشا بر تخت جمشید گران سنگ

همی گرشاسب و یاد زریران

بگیرا عبرتی از کار جمشید

که فر ایزدی بگسست از آن

خوشا بر پهلوان شاهنامه

که با سیمرغ شد هم عهد و پیمان

خوشا بر آرش شیوا کمان گیر

که تیرش رفت بر وادی توران

خوشا بر جای جای خاک این بوم

کهن میهن که نامش هست ایران

سرود سپند اوستایی: اَشِم وُهـو Ašem vohu

اَشِم . وُهو . وَهیشتِم . اَستی،

اوشْتا . اَستی…

اوشتا . اَهمائی . هْیَت . اَشایی . وَهیشْتائی . اَشِـم.

Ašem . vohu . vahištem . asti… Uštā . asti…Uštā . ahmāi . hyat . ašāi . vahištāi . ašem

برگردان:

اشویی بهترین نیکی است. خرسندی و روشنی است.

خرسندی راستین از آن کسی است که برای ارزش بهترین راستی، اشویی پیشه گیرد.

اشا: هنجار راستی در هستی؛ اشویی: پیوستن به هنجار راستی