زادروز

باب مارلی (به انگلیسی: bob marley) ‏ (زادهٔ ۶ فوریه ۱۹۴۵ - درگذشتهٔ ۱۱ مه ۱۹۸۱) یکی از برجسته‌ترین چهره‌های معاصرِ جامائیکا، خوانندهٔ صاحب‌سبک رِگِی، ترانه‌سرا، نوازندهٔ گیتار و فعال اجتماعی بود.

بیشتر آهنگ‌های او مضمون اجتماعی دارند و برخی از آهنگ‌هایش رمانتیک هستند.

آلبوم Legend مارلی در سال ۱۹۸۴ با بیش از 13میلیون نسخه، بالاترین فروش سبک رِگِی را به خود اختصاص داد.

نُروال مارلی، پدر باب، سفیدپوستی جامائیکایی و از نوادگان فردی انگلیسی بود و مادرش سِدِلا بوکر نوجوانی سیاه‌پوست بود که در سال ۱۹۴۴ با نروال ازدواج کرد. باب در روستای کوچک سنت آن پریش به دنیا آمد و پدرش را به‌ندرت می‌دید. او در دوران نوجوانی طعم تبعیض نژادی را چشید.

باب مارلی در جوانی نزد دوستش، وینسنت فوردکه یک سرآشپز بود زندگی می‌کرد و به آموختن و تمرین گیتار مشغول بود. به دلیل همین دوستی بعدها در سال ۱۹۷۵ یکی از زیباترین آهنگ‌های خود، نه، زن، گریه نکن را با نام او منتشر کرد و حق بهره‌برداری از این ترانه را به وی سپرد.

چباب گروه The Wailers را با دو تن از دوستان خود، بانی لیوینگستون و پیتر تاش پایه‌گذاری کرد. بعد از پراکنده شدن گروه، هر سهٔ آن‌ها تَک‌خوان‌های معروفی در سبک رِگِی شدند.

باب مارلی در ۱۰ فوریهٔ ۱۹۶۶ با آلفاریتا کنستانتیا آندرسون (ریتا مارلی)، که خود خواننده است، ازدواج کرد و دارای سه فرزند شدند. ریتا پیش از باب هم دو فرزند داشت که باب آنها را به فرزندخواندگی گرفت و نام خانوادگی مارلی را گرفتند. با حساب آنها و فرزندانی که باب بعدها از زنان دیگری به‌جز ریتا داشت، تعداد فرزندان تحت سرپرستی‌اش به ۱۳ نفر می‌رسید.

در سال ۱۹۷۶، در جریان ترور ناموفق نخست‌وزیر جامائیکا، مایکل مَنلی، باب مارلی و ریتا نیز مجروح شدند.

در سال ۱۹۷۷ آشکار گردید که مارلی به ملانومای بدخیم (نوعی سرطان پوست) مبتلا بود. در سال ۱۹۸۰ او و گروه نوازندگان وی به عنوان بخشی از تور اروپا، بزرگترین کنسرت خود را درشهر میلان در برابر یکصد هزار نفر اجرا کردند. پس از آن و بعد از بازگشت به کشور آمریکا، مارلی دو بار دیگر در مدیسن اسکور گاردن به روی صحنه رفت، ولی تور آمریکای مارلی به دلیل رو به وخامت گذاشتن سلامتی وی ناتمام ماند. او برای مداوا به آلمان سفر کرد. هنگامی که پس از هشت ماه تلاش برای مداوای او بهبودی قابل توجهی رخ نداد، مارلی تصمیم گرفت تا به زادگاهش جامائیکا برگردد. در زمان پرواز هواپیمای مارلی به سوی جامائیکا، حال وی بدتر شد. هواپیمای او در میامی به زمین نشست و مارلی به بیمارستان فرستاده شد. او در سحرگاه روز یازدهم ماه مه سال ۱۹۸۱ در ۳۶ سالگی درگذشت. آخرین جملات وی به پسرش این بود: «با پول نمی‌توان زندگی را خرید».

 

آثار

برخی از آثار او عبارتند از:

من به کلانتر شلیک کردم

نه، زن، گریه نکن

بلند شو، بایست

سرباز بوفالو

سه پرندهٔ کوچک

ناراحت نباش، خوشحال باش

جنگ

 

جایزه‌ها و افتخارات

ژوئن ۱۹۷۸ - مدال صلح جهان سوم - سازمان ملل.

فوریهٔ ۱۹۸۱ - جایزه Jamaican Order of Merit.

مارس ۱۹۹۴ - ورود به Rock and Roll Hall of Fame.

۱۹۹۹ - برگزیده شدن آلبوم Exodus به عنوان آلبوم قرن (مجله تایم).

فوریهٔ ۲۰۰۱ - دریافت ستاره‌ای بر پیاده‌روی مشاهیر هالیوود.

فوریهٔ ۲۰۰۱ - دریافت جایزه گرمی.

۲۰۰۴ - مجله رولینگ استون او را به عنوان یازدهمین نفر در فهرست صد خواننده برتر همه دوران‌های خود قرار داد

بی‌بی‌سی آهنگ One Love را به‌عنوان «آهنگ هزاره» نامگذاری کرد.

در یک رأی‌گیری بی‌بی‌سی به‌عنوان یکی از برترین ترانه‌سرایان همهٔ دوران‌ها انتخاب شد.

۲۰۰۷ - دریافت لوح تقدیر از Nubian Jak community.