لودویک اشپور
لودویک اشپور
ترجمه گارگین فتائی
لویی ااشپور Louis Spohr 5 آوریل 1784 - 22 اکتبر 1859) ، غسل تعمید داده شده به نام لودویک اشپور بعداً اغلب به شکل مدرن آلمانی به نام لودویگ ، آهنگساز ، ویولون و رهبر ارکستر آلمانی بود. وی
در طول زندگی خود بسیار مورد توجه بود ،
اشپور ده سمفونی ، ده اپرا ، هجده کنسرت ویولون ، چهار کنسرت کلارینت ، چهار اورتوریو و کارهای مختلف برای گروه های کوچک ، موسیقی مجلسی و آهنگ های هنری ساخت.
اشپور ویولن چینرست violin chinrest یا چانه گاه ویولون (: دستگاهی که به ویولون یا ویولا متصل است و اجازه می دهد آن را محکم و راحت زیر فک نگه دارد تا آزادی حرکت بیشتری را با دست چپ فراهم کند ) و نشان تمرین. ارکستر rehearsal mark. را اختراع کرد.
خروجی او موقعیت کلیدی بین کلاسیسیسم و رمانتیسیسم را اشغال می کند ، اما پس از مرگ او ، زمانی که موسیقی او به ندرت شنیده می شد ، در ابهام قرار گرفت. در اواخر قرن 20 میلادی احیا علاقه به فعالیت وی ، به ویژه در اروپا ، مشاهده شد.
اشپور در براونشویگ Braunschweig در دوكی برونزویك-ولفنبوتل از كارل هاینریش اسپور و جولیان ارنستین لوئیز هنكه duchy of Brunswick-Wolfenbüttel to Karl Heinrich Spohr and Juliane Ernestine Luise Henke به دنیا آمد ، اما در سال 1786 خانواده به سیزن Seesen منتقل شدند.
اولین تشویق موسیقی اشپور از پدر و مادرش صورت گرفت: مادر او خواننده و پیانیست با استعدادی بود و پدرش فلوت می نواخت.
نوازنده ویولون به نام دوفور اولین آموزش ویولن را به او داد.
اولین تلاش های دانش آموز برای آهنگسازی از اوایل دهه 1790 آغاز می شود. دوفور ، با درک استعداد موسیقی این پسر ، والدینش را ترغیب کرد که او را برای آموزش بیشتر به برانزویک بفرستند.
عدم موفقیت در اولین تور کنسرت وی ، اقدامی بد برنامه ریزی شده به هامبورگ در سال 1799 ، باعث شد تا از دوک کارل ویلهلم فردیناند از برونزویک کمک مالی بخواهد. یک کنسرت موفق در دربار چنان دوک را تحت تأثیر قرار داد که وی اشپور 15 ساله را به عنوان یک نوازنده مجلسی مشغول به کار کرد.
در سال 1802 ، از طریق دفاتر خوب دوک ، او شاگرد فرانتس اِک Franz Eck شد و در یک تور کنسرت او را تا سن پترزبورگ همراهی کرد.
اك ، كه به طور كامل اشپور را در تكنيك ويولن بازآموزي كرد ، محصول مكتب مانهايم بود و اشپور برجسته ترين وارث آن شد.
اولین ساخته های برجسته اشپور ، از جمله کنسرتوی شماره 1 ویولن ، از این زمان است.
پس از بازگشت به خانه ، دوك به او اجازه داد تا يك تور كنسرت در آلمان شمالي انجام دهد. کنسرتی در دسامبر 1804 در لایپزیگ ، منتقد تأثیرگذار موسیقی فردریش روچلیتز Friedrich Rochlitz را "نه تنها به خاطر نواختن اشپور بلکه به خاطر ساخته هایش" "به زانو در آورد. این کنسرت شهرت یک شبه مرد جوان را در کل جهان آلمانی زبان به ارمغان آورد.
در سال 1805 ، اشپور مقام مدیر کنسرت در دربار گوتا court of Gotha به دست آورد ، جایی که تا سال 1812 در آنجا اقامت داشت. در آنجا با نوازنده و پیانویست 18 ساله Dorette Scheidler ، دختر یکی از خوانندگان دربار آشنا شد. آنها در 2 فوریه 1806 ازدواج کردند و تا 28 سال تا مرگ دورت خوشبخت زندگی کردند. آنها با موفقیت به عنوان دوئت ویولن و چنگ (کنسرت اجرا کردند ، در تورهای ایتالیا (1816–1817) ، انگلیس (1820) و پاریس (1821) به تور رفتند ، اما دورت بعداً شغل چنگ نوازی خود را رها کرد و در تربیت فرزندان خود متمرکز بود.
در سال 1808 ، اشپور با بتهوون در خانه او تمرین کرد و روی پیانو تریو اپوس . 70 شماره 1 ، شبح. کار کرد . اشپور نوشت كه پیانو از هماهنگی برخوردار نیست و نواختن بتهوون سخت یا بی دقت است.
در سال 1812 ، اشپور کنسرتی را در پرادیگرکیرچه Predigerkirche از پادشاهی ارفورت Erfurt تحت اشغال فرانسه برگزار کرد تا 43 سالگی ناپلئون را جشن بگیرد.
وی بعداً به عنوان رهبر ارکستر در تئاتر وین وین ، وین (1815-1813) کار کرد ، جایی کهروابطش همچنان با بتهوون دوستانه بود.
بعداً او مدیر اپرا در فرانکفورت (1819–1819) شد و در آنجا توانست اپرای خود را به صحنه ببرد - اولین فاوست ، در وین رد شد.
طولانی ترین دوره اشتغال اشپور ، از 1822 تا زمان مرگ در کسل Kassel ، به عنوان مدیر موسیقی در ویلیام دوم ، منتخب دربار Hesse در Kassel ، به عنوان مدیر موسیقی ، پیشنهاد شده توسط كارل ماریا فون وبر بود.
در 3 ژانویه 1836 در کسل ، با همسر دوم خود ، ماریان فایفر 29 ساله ازدواج کرد. او سالها تا سال 1892 با او ماند .
در سال 1851 گماشته امپراطور از امضای اجازه مرخصی دو ماهه اشپور امتناع ورزید ، که طبق قرارداد وی حق داشت و وقتی نوازنده بدون اجازه از آنجا خارج شد ، بخشی از حقوق وی کسر شد.
در سال 1857 ، بسیار خلاف میل خود ، بازنشسته شد و در زمستان همان سال در یک تصادف بازویش را شکست ، تصادفی که به نواختن ویولن پایان داد. با این وجود او اپرای جسوندا Jessonda را در پنجاهمین سالگرد کنسرواتوریوم پراگ در سال بعد اجرا کرد. وی در سال 1859 در کاسل درگذشت.
اشپور مانند هایدن ، موتزارت و هامل معاصر خودش که کمی قدیمی تر بود ، یک فراماسونری فعال بود.
وی همچنین به عنوان مربی ویولن فعال بود و در طول زندگی حرفه ای خود حدود 200 دانش آموز داشت - بسیاری از آنها به موسیقی دانان مشهور تبدیل می شدند.
آهنگساز ، اشپور بیش از 150 اثر با شماره های اپوس ، علاوه بر این تعداد نزدیک به 140 اثر بدون چنین اعدادی تولید کرد . او در همه ژانرها موسیقی می نوشت. نه سمفونی او پیشرفتی را از سبک کلاسیک پیشینیانش در برنامه موسیقی نشان می دهد:
سمفونی ششم وی نشان دهنده سبک های پی در پی از "باخ-هندل" تا مدرن است.
هفتمین سمفونی او نمایانگر "مقدس و سکولار در زندگی بشر the 'sacred and secular in human life' " با یک ارکستر دوئت است.
و نهمین سمفونی او نمایانگر Die Jahreszeiten (فصول) است.(
علاوه بر این ، همان موسسه مجموعه کاملی از قطعات کپی شده را در اختیار دارد.
بین سالهای 1803 و 1844 اشپور بیش از هر آهنگساز دیگر آن زمان کنسرتوی ویولون نوشت ، از جمله آثاری که در زمان مرگ وی منتشر نشده بودند. برخی از آنها به طور رسمی غیر متعارف هستند ، مانند کنسرتو یک موومانی one-movement Concerto شماره 8 ، که به سبک آریای اپرا است و هنوز هم به صورت دوره ای احیا می شود
همچنین دو کنسرت با دو ویولن وجود دارد. با این وجود امروزه چهار کنسرتو کلارینت وی هستند که بهتر شناخته شده اند ، که همگی آنها برای ژوهان سیمون هرمستد Johann Simon Hermstedt, ساخته شده اند و مکانی امن را در کارنامه کلارنیتست ها ایجاد کرده اند.
در میان موسیقی مجلسی اشپور مجموعه ای شامل 36 کوارتت زهی و همچنین چهار کوارتت دوتایی برای دو کوارتت زهی وجود دارد.
او همچنین مجموعه ای از کوارتت های دیگر ، دو نفره ، سه گانه ، پنج نفره و یک آهنگ ، یک هشت نفره و یک غیر نت نوشت ، برای ویولن سولو و برای چنگ سولو و برای ویولن و چنگ آهنگ ساخت که توسط او و همسرش با هم نواخته شدند .
اگرچه امروزه اپرتهای وی ناشناخته هستند اما ، اپراهای اشپور یعنی فاوست (1816) ، Zemire und Azor (1819) و جسوندا (1823) در قرن نوزدهم و تقریباً در قرن 20 میلادی در رپرتوار محبوب باقی ماندند ،
زمانی که جسوندا توسط نازی ها ممنوع شد زیرا قهرمان اروپا را به تصویر می کشید که عاشق یک شاهزاده خانم هندی شده بود.
اشپور همچنین 105 آهنگ و دوئت نوشت ، بسیاری از آنها به عنوان Deutsche Lieder (آهنگ های آلمانی) و همچنین کارهای دسته جمعی و دسته جمعی دیگر جمع آوری شده اند.
اکثر اپراهای وی در خارج از آلمان کمی شناخته شده بودند ، اما آرتوریوهای وی ، به ویژه Die letzten Dinge (1825-1826) در قرن نوزدهم در انگلیس و آمریکا بسیار مورد تحسین قرار گرفتند.
این اوراتوریو توسط ادوارد تیلور (1763–1863) ترجمه و برای اولین بار با نام آخرین قضاوت Last Judgment در سال 1830 اجرا شد. در دوران ویکتوریا گیلبرت و سالیوان در در پرده شماره 2ای از اپرای میکادو Mikado ا آهنگی از این اوراتوریو را به کار بردند .
اشپور با هجده کنسرتوی ویولن خود ، جایگاه قابل توجهی را در ادبیات موسیقی قرن نوزدهم به دست آورد.
او تلاش کرد (بدون هیچ نتیجه خوبی) کنسرتو را به آهنگسازی قابل توجه و برتر و عاری از شجاعت مصنوعی آن زمان تبدیل کند.
او به حالت بیان عاشقانه جدیدی دست یافت.
ضعف ساخته های ویولن اشپور در ساختارهای موزون تا حدودی یکنواخت و در رد برخی از سبکهای متمایز نواختن با ارشه ، و هارمونیکهای مصنوعی و در کمبود بافت های متقابل. او مشاهده می شود.
اشپور یک ویولونیست مشهور بود ، و در حدود سال 1820 میلادی چانه گاه ویولن را اختراع کرد.
وی همچنین رهبر ارکستر مهمی بود ،
وی یکی از اولین کسانی بود که از باتوم baton استفاده کرد و همچنین نامه های تمرینی rehearsal letters را اختراع کرد ، که به طور دوره ای در سراسر یک قطعه موسیقی قرار می گیرد به طوری که یک رهبر ارکستر ممکن است با درخواست از ارکستر یا خواننده ها برای شروع وقت ، به عنوان مثال ، در وقت صرفه جویی کند.
علاوه بر کارهای موسیقی ، از اشپور به ویژه با Violinschule (مکتب ویولن) ، رساله ای در زمینه نواختن ویولن که بسیاری از آخرین پیشرفت های تکنیک ویولن ، مانند استفاده از اسپیکاتو spiccato ( دستور نواختن ویولون ) را رمزگذاری می کند ، یاد می شود.
این یک کار استاندارد آموزشی شد.
علاوه بر این ، او زندگینامه ای سرگرم کننده و آموزنده نوشت که پس از مرگ در سال 1860 منتشر شد.
موزه ای در کسل به یاد او اختصاص داده شده است.
به گفته ری ام. لونگیار Rey M. Longyear ، بهترین آثار اشپور توسط بسیاری از معاصرانش کاملاً رمانتیک خوانده شده و توسط مندلسون به ارث رسیده است.
کنسرتو ویولون های معروف لودویک اشپور در کانال موسیقی تلگرامی هنر اول موجود است
https://t.me/musighiclassichonari
من گارگین فتائی از ارامنهء ایران هستم .