June 16

International Integration Day

شلنزده ژوئن

روز  ادغام بین المللی ( جهانی شدن )

 

ادغام بین المللی یک مفهوم مالی است که در آن کشورها تعداد بیشتری از معاملات مالی ، سرمایه گذاری و علاقه های خارج از مرزهای خود را دارند. از طریق ادغام مالی ، ملت ها به طور فزاینده ای به یکدیگر وابستگی مالی پیدا می کنند.

ادغام مالی ب حذف محدودیت هایی مانند تعرفه و سهمیه تجارت بستگی دارد. برنامه های خصوصی سازی ، مناطق تجارت آزاد و سیاست های آزاد سازی عموماً به کاهش این نوع محدودیت ها کمک می کند.

پیشرفت های فن آوری ، تجارت و سرمایه گذاری بین المللی را فعال و تسهیل کرده است. اکنون ممکن است افراد و دولتها به راحتی اطلاعات مالی خارجی را جمع آوری و تجزیه و تحلیل کنند و همچنین معاملات را جستجو و تکمیل می کنند .

 

دولت های ملی در انتخاب های بیشتر از طریق انتخاب منابع خود به سمت ادغام بین المللی می روند. به عنوان مثال ، دولت آمریكا اکنون دارایی هایی به ارزش میلیاردها دلار  در گردش پول خارجی و همچنین بدهی های میلیاردی دلاری  به عنوان تعهدات خارجی در اختیار دارد. این امر باعث می شود ایالات متحده نسبت به رویدادهای خارجی  مستعدتر و همچنین وابستگی مالی بیشتری به آن داشته باشد .

ادغام سیاسی ممکن است به عنوان یک روند تجمعی در تغییر در ماهیت روابط میان واحدهای سیاسی کم و بیش مستقل ، مانند کشورها تعریف شود ، که در طی این واحدها داوطلبانه نوعی اقتدار مرکزی جدید را می پذیرند.

این فرایند حداقل به چهار عنصر تشکیل دهنده نیاز دارد:

(الف) واحدهای سیاسی درگیر باید اجازه ایجاد مؤسسات مرکزی را که سیاست ها را اعلام می کنند صادر کنند.

(ب) کارکردهای این مقام مرکزی نباید  ناچیز یا مبهم باشد ، بلکه باید مهم و خاص باشد.

(c) وظایف یا تکالیفی  که توسط نهادهای مرکزی انجام می شود باید ذاتاً "گسترده" باشند.

 (د) واحدهای سیاسی باید به واحد عمومی متعهد باقی بمانند  زیرا منافع صادره از  آن را دریافت  می کنند .

فرآیندهای مرتبط با ادغام

  اثر متقابل. تمایز بین فرایندهای تعامل بین اعضای یک جامعه جهانی و فرایندهای ادغام ، چه از لحاظ تاریخی و چه از نظر تجربی  مهم است. واضح است ، در صورت عدم وجود فرآیندهای تعامل جهانی ، هیچ فرآیند ادغام جهانی وجود نخواهد داشت. در عین حال ، تعامل مکرر می تواند بدون کاهش استقلال اعضا صورت بگیرد که می تواند منجر به ایجاد یک مقام مرکزی جدید شود.

 

واستگی متقابل

عواقب این تعامل افزایش یافته بر روابط وابستگی متقابل تا حدودی دو طرفه است. از یک سو ، وابستگی متقابل ، هنگامی که درک شده  ، در بعضی مواقع مقاومت و اقداماتی برای مقابله با آن انجام شده است. در تاریخ اخیر برخی دولت ها یا گروه هایی از دولتها  عمداً سعی کرده اند که وابستگی خود را نسبت به سایر کشورها از سیستم بین المللی کاهش دهند - مثلاً ، درمورد امنیت نظامی ، مبادله مواد اولیه یا کالاهای نهایی و غیره - از این رو برای خودشان درجه بالاتری از قدرت مانور سیاسی یا نفی مزایای یک حریف واقعی یا بالقوه را حفظ کنند .

محدودیت در سفر بین المللی و گردش آزاد کار در مرزهای بین المللی ، و سیاست های محدودکننده مهاجرت ، نمونه های دیگری از کاهش تعامل اجتماعی با پیامد مورد انتظار کاهش نوعی از وابستگی متقابل است.

 

امنیت جمعی

  امید که روندهای ادغام جهانی منجر به جامعه جهانی شود که اعضای آن درگیری های خود را با حداقل خشونت برطرف کرده  و  در قلب پیشنهادات بلندپروازانه تر برای یک سیستم بین المللی یکپارچه اشند . از این رو ویژگی اصلی سیستم بین المللی کاملاً یکپارچه می تواند یک قدرت مرکزی باشد که انحصار استفاده قانونی از نیروی فیزیکی را  داشته باشد.