نقد و بررسی فیلم ناهید
نقد و بررسی فیلم ناهید
جمع آوری از گارگین فتائی
.
http://s3.img7.ir/nXucW.jpg
کارگردان
آیدا پناهنده
تهیه‌کننده
بیژن امکانیان
نویسنده
آیدا پناهنده
ارسلان امیری
بازیگران
ساره بیات
پژمان بازغی
نوید محمدزاده
فریده دریامج
پوریا رحیمی‌سام
نسرین بابایی
میلاد حسین‌پور
فریبرز زیده‌سرایی
محمدرضا راد
مهرداد بخشی
عباس آستانه
ابوذر جلالی
کهن قنبریان
سیامک مظفری
سینا ناظمی
امیرمهدی صفت
مریم شعبانی
مسعود بدرطالعی
فاطمه مظلوم
عسل قرایی
موسیقی
مجید پوستی
فیلمبرداری
مرتضی قیدی
تدوین
ارسلان امیری
شرکت‌های
تولید
مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی
توزیع‌کننده
نیکان فیلم
تاریخ‌های انتشار
۲۷آبان ۱۳۹۴
مدت زمان
۱۰۵دقیقه
کشور
ایران
زبان
فارسی
فروش گیشه
۳۷۸٬۱۷۹٬۳۰۰تومان
ناهید فیلمی به کارگردانی آیدا پناهنده و نویسندگی مشترک با ارسلان امیری به تهیه کنندگی بیژن امکانیان ساخته سال ۱۳۹۳است. این فیلم که منتخب بیش از سی فستیوال فیلم جهانی است در ۲۷آبان ۱۳۹۴در سینماهای ایران و از ماه فوریه ۲۰۱۶در بیش از پنجاه سینمای کشور فرانسه توسط کمپانی ممنتو فیلمز و در اسپانیا (کارامل فیلمز) و یونان (استرادافیلمز) اکران شده است. شرکت نوری پیکچرز پخش کننده جهانی فیلم حق نمایش ناهید را به بیش از پانزده کشور از آسیا، اروپا و آمریکای جنوبی فروخته است.
داستان
ناهید، زن جوانی است که از شوهرش احمد به خاطر اعتیادش جدا شده و خرج زندگی خود و پسر خردسالش را از طریق تایپ پایان‌نامه‌های دانشجویی درمی‌آورد. طبق توافق با همسر سابقش، او تنها در صورتی می‌تواند بچه را نزد خودش نگه دارد که ازدواج نکند. او دلباخته مرد ثروتمندی به نام مسعود است که به او پیشنهاد ازدواج هم داده، اما ناهید به خاطر ترس از دست دادن فرزند، به مسعود و علی رغم میل درونی اش، پیشنهاد رد داده است
ناهید، قهرمان اصلی این درام تلخ، زنی است که در میان دو موقعیت قرار گرفته. از یک‌سو، جوانی به نام مسعود که همسرش مرده، به او عشق می‌ورزد و از او می‌خواهد به همسری‌اش درآید؛ و از سوی دیگر، همسر سابقش که برگ برنده‌اش، مقوله حضانت از فرزندشان است، با سماجت از او می‌خواهد فرصتی دیگر به او بدهد. ناهید می‌داند که اگر به عقد رسمی مسعود درآید، طبق قانون، نمی‌تواند حضانت پسرش را عهده‌دار شود
جوایز
برنده جایزه بهترین فیلم انجمن منتقدین سینمای فرانسه - جشنواره بین‌المللی فیلم‌های مستقل بوردو ۲۰۱۵
برنده جایزه آینده نویدبخش در بخش نوعی نگاه - جشنواره فیلم کن ۲۰۱۵
برنده جایزه فیلمبرداری دوربین کوچک طلایی - جشنواره فیلم برادران ماناکی ۲۰۱۵
برنده جایزه راجر ایبرت - جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو ۲۰۱۵
برنده جایزه بهترین بازیگر مردنوید محمدزاده - جشنواره بین‌المللی فیلم براتیسلاوا ۲۰۱۵
برنده جایزه بهترین کارگردانی - جشنواره بین‌المللی فیلم براتیسلاوا ۲۰۱۵
فیلم منتخب - جشنواره بین‌المللی فیلم وایادولید ۲۰۱۵
کاندیدای اسب برنزی بهترین فیلم جشنواره بین‌المللی فیلم استکهلم ۲۰۱۵
کاندیدای بهترین فیلم انجمن منتقدین هامبورگ جشنواره بین‌المللی فیلم هامبورگ ۲۰۱۵
نقد و بررسی فیلم ناهید
کارگردان : آیدا پناهنده : متولد سال 1358 در تهران می باشد و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد در رشته سینما از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر تهران می باشد. فعالیت هنری پناهنده با ساخت فیلم کوتاه و سپس کارهای تلویزیونی آغاز شد که از جمله مهمترین آنها می توان به « آبروی از دست رفته آقای صادقی » اشاره کرد. « ناهید » اولین ساخته سینمایی آیدا پناهنده می باشد.
درباره فیلم « ناهید » :
« ناهید » به عنوان اولین تجربه کارگردانی آیدا پناهنده تلاش می کند تا قصه ای سرراست درباره انواع و اقسام معضلات اجتماعی مختص به جامعه زنان روایت کند. اما مشکل اینجاست که در روایت این داستان، ضعف های ریز و درشت بسیاری وجود دارد، به حدی که امکان چشم پوشی از آنان حتی برای یک فیلم اولی دشوار است.
شخصیت ناهید در داستان قرار است روایتگر داستان زنی باشد که در جامعه سنتی اش پیرامونش ( در اینجا بندر انزلی ) باید بین انتخاب پسر و همسر جدیدش، یکی را برگزیند. این خلاصه وضعیت « ناهید » می توانست بازه گسترده ای از جزئیات و خرده داستانهای مختلف را شامل شود که با پرورش آنها، با اثری اجتماعی مناسبی مواجه شویم. اما شخصیت هایی که در « ناهید » حضور دارند، تک بُعدی و فراموش شدنی هستند.
خودِ شخصیت اصلی ناهید با بازی ساره بیات، فردی مجهول و غیرقابل درک است. آیدا پناهنده تا اواسط داستان از او شخصیتی مستحکم و مادری دلسوز یاد می کند که نگران وضعیت فرزندش است. پسرِ ناهید که رویه سرکشی را پیش گرفته، تا اواسط داستان توسط فیلمساز پرداخته می شود اما از میانه به بعد، تمرکز از او برداشته می شود و این شخصیت و روحیه نه چندان ملایمش به حاشیه رانده می شود و رابطه ناهید و مسعود جایگزین آن می شود. این تغییر رویه ، ناگهانی و بی منظق است و نشان می دهد که پناهنده تسلط چندانی به فرم قصه گویی ندارد.
همسر سابق ناهید به نام احمد ( نوید محمد زاده ) نیز کارکرد چندانی در داستان ندارد. وی در دقایقی از فیلم به سراغ ناهید می آید و تلاش می کند تا او را قانع نماید به زندگی سابقش بازگردد و در دقایق دیگر، او را در حال شرط بندی و مسائل پیرامون آن مشاهده می کنیم که البته با حذف این سکانس ها کوچکترین لطمه ای به جریان اصلی فیلم وارد نمی شود. به تصویر کشیدن این شرط بندی ها و خشونت های موجود در آن، هیچ مفهوم و پیام مشخصی ندارند و بی کاربرد هستند و تنها منجر به طولانی شدن دقایق فیلم شده اند.
فیلم در ایجاد منطق روایی نیز ناتوان و درمانده است. ناهید در اغلب دقایق فیلم این نکته را یادآوری می کند که بی آنکه علاقه ای به مسعود داشته باشد ، تنها به جهت تامین منابع مالی به ازدواج موقت مسعود رضایت داده است. مشخصا سازندگان علاقه مند بوده اند تا با استفاده از دیالوگ ها و موقعیت های گوناگون، رفته رفته عشق را در قلب ناهید نسبت به مسعود شعله ور نمایند که این اتفاق نیز در اواخر داستان رخ می دهد اما نه به واسطه موقعیت های مختلف، بلکه به یکباره و بی آنکه مخاطب دلیلی برای علاقه مند شدن ناهید به مسعود پیدا کند. اینکه در یک اثر قصه گو، اجزای صحیح فیلمنامه و منطق روایی وجود نداشته باشد، حاکی از یک ضعف نابخشودنی است که منجر به ایجاد دافعه برای مخاطب می شود. مخاطب در حساس ترین بخش بخش داستان نمی تواند عشق ناهید به مسعود را باور کند.
وضعیت پسرِ ناهید نیز در نوع خود عجیب به نظر می رسد. آیدا پناهنده بطور واضح مشخص نکرده که دلیل رفتار ستیزه جویانه امیررضا نسبت به خواسته های مادرش به چه علت می باشد. آیا او علاقه مند به زندگی در کنار پدرش است؟ پاسخ به این سوال منفی است چراکه وی علاقه ای هم به همراهی با پدرش ندارد و این مسئله را در جریان فیلم اعلام می کند. از طرف دیگر مشخص نیست که به چه دلیل ناهید بطور دائم در حال دروغ گفتن به مسعود است و چرا دائم در حال مخفی کردن مسائل مختلف از اوست. البته در بدترین این موارد، بردن احمد به پاسگاه و نشان دادن فیلمی به او که در آن ناهید در کنار مسعود حضور دارد، عجیب و غیرقابل باور است.
بازی بازیگران فیلم متوسط و در اغلب موارد ضعیف می باشد. تغییر جغرافیای فیلم منجر به اختیار کردن لهجه شمالی برای بازیگران فیلم شده اما نتیجه این تغییر منجر به بروز انواع و اقسام اشتباهات گفتاری در فیلم شده است. ساره بیات با اینکه با لهجه ای شمالی دیالوگ ادا می کند، در برخی دقایق این وضعیت را فراموش کرده و به لهجه فارسی باز می گردد! دیگر بازیگران فیلم نیز وضعیت مشابهی دارند. در بخش بازیگری نیز بازیهای درخشانی از بازیگران فیلم شاهد نیستیم. البته بطور کل « ناهید » فرصتی برای هنرنمایی بازیگران فیلم در اختیارشان قرار نداده و روی هم رفته بازیهای کنترل شده ای از بازیگران فیلم شاهد هستیم.
« ناهید » در مجموع سعی کرده اثری اجتماعی که روایتگر معضلات زندگی یک زن از ازدواج موقت گرفته تا گرفتن حضانت فرزند باشد، اما به حدی در تعریف داستان بی منطق است و ضعف دارد که مخاطب عطای گوش سپردن به پیامهای اخلاقی فیلم را به لقایش می بخشد. با اینحال نباید از یاد برد که « ناهید » اولین تجربه کارگردانی آیدا پناهنده است.
نقد فیلم ناهید (Nahid), یک ملودرام جذاب با بازیگری خوب
نقد مردمی نوشته شده توسط SCOTT FOUNDAS
آیدا پناهنده با اولین فیلم خود «ناهید» این روزها در بخش نوعی نگاه شصت و هشتمین جشنواره کن حضور دارد. ورایتی در مورد این فیلم ایرانی که در سی و سومین جشنواره فیلم فجر نیز حضور داشته نقدی نوشته است که ویژگی‌های داستانی و تصویری ناهید اشاره داشته است.
آیدا پناهنده نویسنده و کارگردان ایرانی به آسانی می‌توانست نام اولین ساخته خود را «جدایی» بگذارد، چون او هم به شیوه‌ای مشابه به نمایش مشکلات طلاق و ازدواج دوباره در ایران می‌پردازد. خود او هم به هیچ وجه این ارتباط را نادیده نگرفته و ساره بیات یکی از بازیگران «جدایی» را در نقش اصلی فیلمش قرار داده است؛ نقش یک زن مطلقه که در شهری کوچک زندگی می‌کند . نتیجه هم یک ملودرام جذاب با بازیگری خوب است که هر چند از ساختار دراماتیک محکم و طنین جهانی فیلم برنده جایزه اسکار سال ۲۰۱۱ اصغر فرهادی برخوردار نیست، اما یک صدای ارزشمند دیگر را به هم‌سرایی سینمایی ايران درباره موقعیت زنان در جامعه اضافه می‌کند. ناهید با بازی ساره بیات، یک مادر مجرد است که در یکی از شهرهای ساحلی شمال ایران زندگی می‌کند؛ شهری که به نظر می‌رسد در آن ابرهای کم ارتفاع خاکستری همیشه در آسمان هستند و تیرگی خاصی را بر همه فیلم حاكم مي‌كنند. جلوه‌های تصویری نقاشانه فیلم، تاثير پذيرفته از نوری بیلگه جیلان استاد سینمای ترک است. در اين شهر، ناهيد زندگی سختی را به عنوان یک تایپیست می‌گذراند و همیشه از دوستانش قرض می‌کند و اجاره خانه‌اش عقب می‌افتد و سعی می‌کند از خود و پسر بداخلاقش امیررضا با بازی میلاد حسن‌پور حمایت کند. به عنوان بخشی از شرایط طلاق او از شوهر سابقش احمد با بازی نوید محمدزاده، اجازه دارد تا پسرش را خودش نگه دارد، اما به شرط اینکه هرگز دوباره ازدواج نکند – شرطی که مشکل‌آفرین میشود چون ناهید می‌خواهد با مسعود با بازی پژمان بازغی که همسرش فوت شده و صاحب یک هتل است، ازدواج کند. ناهید می‌داند که اگر این خبر درز پیدا کند، باید آماده یک نبرد قضایی با احمد شود، یک قمارباز منحط که هنوز هم ادعا می‌کند او را دوست دارد و می‌خواهد با او باشد. فیلم پناهنده حس و حالی شبیه به فیلم های زن محور هالیوود در دهه ۴۰ و ۵۰ میلادی در مورد زنی طرد شده از اجتماع با حقوق و حق انتخاب محدود دارد. این مشکلات را مي‌توان روی چهره بیات ديد، بازیگری با استعداد که ناهید را تبدیل به شخصیتی دلسوز که به هیچ‌وجه یک قدیس نیست می‌کند، كسي که بعضی مواقع تبدیل به بدترین دشمن خود میشود مانند وقتی که پولي را که ندارد، خرج خرید یک کاناپه قرمز می‌کند که در نهایت تبدیل به سمبلی پر زرق و برق از اشتیاق او برای یک زندگی بهتر میشود. او زنده‌ترین شخصیت در فیلمی است که هر دو بازیگر اصلی مرد آن کمی قابل پیش‌بینی‌تر نوشته شده‌اند ، یکی از آنها (مسعود) صبور و با فضیلت است و دیگری (احمد) یک معتاد خودويرانگر است که بیشتر و بیشتر وارد منجلاب میشود. جذبه احمد قبلا برای ناهید هر چه بوده، حالا دیگر نشانی از آن دیده نمی‌شود. پناهنده که پیش‌زمینه‌اش در ساخت فیلم‌های مستند و فیلم‌های تلویزیونی است، داستانهای فیلمش را با دستی مطمئن و حساس می‌گشاید و درکی از درهم‌ریختگی زندگی هر روزی دارد؛ مخصوصا به نحوی که مشکلات زناشویی ناهید در مقابل بحران‌های دیگر از جمله مادر پیر و مریضش و امیررضای حرف گوش نکن که شبیه پدرش میشود، در درجه دوم قرار می‌گیرند. در حالیکه فرهادی توانست عناصر متفاوت را تبدیل به داستانی نفس‌گیر کند، «ناهید» به ماندن در حد یک درام داخلی راضی است . *این نقد توسط سایت هنر و تجربه ترجمه و منتشر گردیده است*
نگاهی به فیلم ناهید ساخته آیدا پناهنده
کارگردانی خلاقانه
احمد طالبی‌نژاد
صرف‌نظر از دیدگاه کم‌وبیش فمینیستی خانم آیدا پناهنده، به‌عنوان نخستین تجربه سینمایی این فیلمساز جوان، فیلم «ناهید»، اثر گرم و گیرا و قرص و محکمی است که نشان از یک استعداد نوظهور در سینمای ایران دارد. فیلمنامه دربرگیرنده جزئیات خوبی است، اما به نظر می‌رسد با توجه به برخی اعمال‌نظرها، چندپاره و تا حدودی زیاده‌گو از کار درآمده است. میشود تا پیش از اکران عمومی‌اش که ظاهرا اوایل پاییز خواهد بود، حشو و زوایدش را کم کرد تا فیلم ضرباهنگ بهتری پیدا کند. هرچند موضوع آن به‌خودی‌خود، جذابیت و کشش لازم برای جذب حتی مخاطبان عام را هم دارد؛ ولی چیز‌هایی در فیلم هست که به یک‌دستی‌اش لطمه زده.
مثلا صحنه‌ای که احمد (شوهر سابق ناهید) توسط گروه طلبکاران به شیوه فیلم‌های لمپنی یا بهتر بگویم جاهلی دهه ١٣٥٠، محاصره شده و به باد کتک گرفته میشود. این صحنه میزانسنی تیپیکال دارد و یادآور برخی از صحنه‌های مشابه در فیلمهایی است که اشاره کردم. پناهنده خیلی تلاش کرده تا از این موضوع تکراری- مثلث عشقی- روایتی تازه ارائه دهد و تا حدود زیادی هم موفق شده است
یک موقعیت تراژیک و تلخ. در این مخمصه عاطفی/ اجتماعی، هر سه نفر و حتی پسرک نوجوان ناهید، در آنچه می‌گویند و می‌کنند، حق دارند. ناهید که تجربه‌های تلخی را از سر گذرانده، نمی‌خواهد زیر سایه مردان قرار گیرد و مایل است مستقل زندگی کند. اما در جامعه سنتی و مردسالارانه ما، این گرایش اگر به نابودی ختم نشود، دست‌کم باعث ویرانی و تنهایی میشود. این همان نگرش بفهمی‌نفهمی فمینیستی‌ای است که از دل موضوع فیلم بیرون می‌زند. برای من البته هر نوع گرایشی در سینما به شرط آنکه مجاب‌کننده باشد، مورد احترام است و به‌همین‌دلیل، مضمون فیلم برایم در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرد. چیزی که برایم حیرت‌انگیز بود، کارگردانی خلاقانه و بی‌نقص فیلم است. هرچند سازنده‌اش پیش از این تجربه‌هایی در زمینه ساخت چند فیلم کوتاه و یک تله‌فیلم داشته، اما ناهید یک فیلم استاندارد است که برای پرده سینما ساخته شده. میشود ردپای اصغر فرهادی را در شیوه اجرا و نحوه بازیگری و میزانسن‌های فیلم دید و البته هیچ اشکالی هم ندارد. فرهادی در بین هم‌نسلان خود، تأثیرگذار‌ترین سینماگر ماست. ساره بیات در نقش ناهید، اگرچه ما را یاد زن جوان و مذهبی فیلم جدایی نادر از سیمین می‌اندازد، اما آن‌قدر بازی روان و گرمی دارد که این شباهت به مرور کم‌رنگ میشود. پژمان بازغی، در نقش یک گیلک عاشق، بازی درخشانی دارد. نوید محمدزاده با ارائه نقشی که در سینمای ایران به تیپ تبدیل شده، همه توان خود را به کار بسته تا از کلیشه‌ها رها شود و انصافا هم بازی روان و باورپذیری دارد. و همه اینها بی‌تردید، ناشی از هدایت درست خانم پناهنده است که توانسته پس از علیرضا داوودنژاد در دو فیلم نازنین و پناهگاه، تصویری متفاوت و غیرتوریستی از بندر همیشه مه‌آلود انزلی ارائه دهد؛ بندری که از دور همه‌چیزش زیباست، اما مثل هر زیبایی ظاهری‌ای، در بطن خود تلخی‌ها و پلشتی‌هایی نیز دارد؛ شهر مملو از مردان خشنی است که اغلب در کار خلافند و محل تجمعشان قهوه‌خانه‌ای است در نزدیکی محل زندگی ناهید و تنها پناهگاه پسر نوجوانش در روز‌های بی‌کسی و تنهایی ناخواسته. پسرک تا آستانه تبدیل‌شدن به کپی برابر اصل پدرمعتادش پیش می‌رود اما ناهید، خود را به آب و آتش می‌زند تا پاره تنش را از منجلابی که پیش‌رو دارد، برهاند. ناهید در بخش نوعی نگاه کن امسال، جایزه «استعداد‌های تازه» را از آن خود کرد. ممکن است بخشی از این موفقیت ناشی از مضمون به‌شدت موردپسند مدیران کن باشد، اما اگر درباره ارزش‌های خود فیلم تردید دارید، حتما و لطفا در اولین فرصت ممکن آن را ببینید. این فیلمی است که باید در کن جایزه می‌گرفت. چون سازنده‌اش از همین الان در سینما به بلوغ رسیده است. بیژن امکانیان هم به‌عنوان تهیه‌کننده، حضور مؤثری در فیلم درد.
باحضور مسعود فراستی و آرش خوشخو؛
بر نقد "ناهید" در "هفت" چه گذشت؟
4 دی ماه مسعود فراستی در میز نقد برنامه "هفت"با حضور آرش خوشخو، منتقد سینما، فیلم سینمایی "ناهید" به کارگردانی آیدا پناهنده را نقد و بررسی کردند.
به گزارش خبرگزاری صبا، آرش خوشخو در این نقد و بررسی درباره «ناهید» گفت: «ناهید» نشان دهنده یک کارگردان بااستعداد است. هرچند نوع روایت فیلم قدیمی است و زمان می برد تا ما را با شخصیت های خود آشنا کند، اما در همین مدت باعث می شود تا ما با فضای شهری و جهان فیلم آشنا شویم.
در ادامه مسعود فراستی در این خصوص بیان داشت: اما به نظر من فیلم خیلی طولانی است و خیلی دیر شروع می شود. کارگردان خیلی وقت تلف می کند بدون آنکه به ما فضا دهد. در این فیلم بدون آنکه آدم ها را بفهمیم، جغرافیا را می فهمیم. اما شناخت جغرافیا بدون ارتباط با آدم ها و قصه اصلی فیلم چه کمکی به ما می کند؟
خوشخو در پاسخ به فراستی گفت: به نظر من این جغرافیا کارکرد دارد. فضای ابری شهر، ساحل دریا و تیرگی حاکم بر فیلم، فضای دلتنگی ایجاد می کند. فضای بندری فیلم یک حس ناامیدی را القا می کند. حس یک فرصت از دست رفته. به نظر من اتمسفر شهر ساحلی در بافت فیلم تنیده شده است و کارکرد دارد. هرچند به نظرم فیلم مشکل پیام زدگی دارد.
در ادامه فراستی گفت: غیر از پیام زدگی، من مشکل شخصیت دارم. شخصیت ها تیپ نمی شوند. آدم ها و گذشته شان را نمی شناسیم و به همین دلیل خیلی با فیلم نمی توان همراه شد
درمورد بازیگرهای مرد فیلم به نظرم نوید محمدزاده یک لمپن واقعی است. نوید محمدزاده این اداها را خوب درمی آورد. درباره پژمان بازغی من هیچ وقت در سینمای ایران مردی به این مثبت ندیدم. مردهای سینمای ایران همواره از کمبود محبت رنج می برند. قهرمانی که بتواند روی حرف خود بایستد و حرف بزند و به نظرم پژمان بازغی در این فیلم این نقش را خوب ایفا کرده است. بازغی به نظرم یکی از معدود نمونه هایی است که نشان می دهد که مرد هم می تواند تلاطم های احساسی خود را کنترل کند و مرد باشد. شمایل مرد را به خوبی تلاش کرده دربیاورد.
فراستی در ادامه گفت: و اشکالاتی هم که به بازی ایشان است به خود او باز نمی گردد. مشکل از شخصیت است. معلوم نیست کارگردان از اون چه می خواهد. کمی لق است. فیلم یک معما کم دارد. چیزی که تماشاگر را از حدس پایان فیلم بازدارد.
خوشخو در صحبت های پایانی خود گفت: امیدوارم این جایزه های سینمایی برای «ناهید» خانم پناهنده را خراب نکند. چون ایشان به لحاظ کارگردانی، کارگردان خوبی است.
در انتها فراستی بیان داشت: اما چیزی که من دیدیم یک کارگردان نبود. یک شخصی بود که استعدادی دارد اما به شدت فیلمنامه پرخللی را انتخاب کرده است و به شدت وقت را در محیط سازی تلف می کند. بازی خوب نمی گیرد و تغییر حالت های بازی که مربوط به شخصیت پردازی است در فیلم بسیار ضعیف است. اما در میان فیلمسازان زنی که در ذهنم می آید بهتر است
نگاهی به فیلم ˝ناهید˝ به کارگردانی آیدا پناهنده
خبرگزاری پانا: فیلم ˝ناهید˝ به کارگردانی آیدا پناهنده سومین اثر به نمایش در آمده روز اول در سالن همایشهای برج میلاد بود که درذیل عنوان بخش نگاه نو در معرض دید تماشاگران قرار گرفت.
به گزارش خبرنگار پانا، این فیلم داستان زنی سی ساله را به تصویر می کشد که پسر بچه‌ای باهوش و پر جنب و جوش دارد و از شوهر قبلی‌اش جدا شده است ناهید در بندرانزلی زندگی می‌کند و از آنجا که در مقطعی از زندگی خود دچار سردر گمی شده و الویتهای زندگی اش جابجا می شوند ناگزیر به کوچ می شود وساره بیات، پژمان بازغی، نوید محمدزاده، پوریا رحیمی‌سام، نسرین بابایی، میلاد حسین‌پور، فریبرز زیده‌سرایی، فریده دریامج، عسل قرایی،سها سمندری، سودابه جعفرزاده، ابوذر جلالی، عباس آستانه، حدیث نیکرو .... برخی از بازیگران این فیلم هستند.
ارسلان امیری فیلمنامه نویس و تدوینگر "ناهید" اولین فیلم بلند سینمایی. پناهنده است ، این کارگردان در نشست مطبوعاتی فیلم خود گفت: من از برنامه‌ریزی جشنواره خیلی دلگیر هستم، چرا که هم در برنامه "یک فیلم، یک سلام" و هم در اکران، فیلم "ناهید" جز اکران‌های اول بوده است. امیدوارم این اتفاق تنها به دلیل اینکه این فیلم بدون حاشیه بوده، نیفتاده باشد.
در ادامه پژمان بازغی بازیگر فیلم هم با ابرازناخرسندی ازتصمیم دست‌اندرکاران جشنواره فجر درباره این فیلم گفت: متاسفانه سیمرغ جشنواره را از این بخش گرفته‌اند. پس ما چطور در انتظار سیمرغ باشیم؟رسلان امیری فیلمنامه نویس و تدوینگر فیلم سینمایی «ناهید» درباره شکل‌گیری فیلمنامه، سختی‌های تولید، شخصیت‌های فیلم صحبت کرد.
امیری تاکنون فیلمنامه فیلم هایی چون «از جنوب شرقی» ، «قصه داود و قمری»و«آبروی از دست رفته آقای صادقی»، را به رشته تحریر درآورده و مستندهایی چون «اتاق امن»، «زمین ناآرام»، «مرثیه ای برای یك رویا» و «ترانسفرو...» را کارگردانی کرده ضمن آنکه در حوزه تدوین نیز فعال بوده است..
نویسنده فیلمنامه ناهید همچنین کاندید دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برای فیلم «قصه داود و قمری» از جشنواره بیست و هشتم فیلم فجر بود و در سومین جشنواره فیلم های تلویزیونی «جام جم» برگزیده بهترین فیلمنامه برای فیلم «آبروی از دست رفته آقای صادقی» بوده است.
- او در جایی گفته است من کُرد هستم و آیدا هم تباری شهرستانی دارد بنابراین ناهید هم می توانست کرد و اهل سنندج و یا ترک باشد، اما واقعیت این است که آنچه در زندگی برای ناهید ما پیش آمد در کردستان، کمتر اتفاق می افتاد و از آن جا که آیدا پناهنده، کارگردان این فیلم است و خاطرات و شناخت خوبی از شمال دارد ناهید کوله بار سفر بست و راهی شمال شد..
نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «ناهید» عصر یکشنبه 12 بهمن ماه پس از نمایش این فیلم در کاخ جشنواره (برج میلاد ) با حضور بیژن امکانیان تهیه کننده، آیدا پناهنده کارگردان و پژمان بازغی، ساره بیات، نوید محمودزاده، میلاد حسین پور بازیگران فیلم برگزار شد.
بازغی با بیان اینکه فیلم ناهید صاحب نگاه سینمایی است و نویسندگان آن جزئیات را نیز رعایت کرده اند، ادامه داد: داستان فیلم ناهید به گونه ای نوشته شده است که در مورد افراد قضاوت نمی کند.
تهیه کننده فیلم ناهید نیز گفت: اگر نگوییم این فیلم بی نقص است، اما فیلم کم نقصی است و فکر می کنم اثری خلاقانه است و ارزش بسیاری برای آن قائل هستم.
«بیژن امکانیان» نیز با ابراز خرسندی از انتخاب این فیلم اظهار کرد: به طور حتم موفقیت این فیلم به تمامی عوامل آن که با عشق کار کردند باز می گردد.
وی همچنین با قدردانی از مرکز سینمای مستند و تجربی که امکان ساخت این اثر را مهیا کرد، افزود: یک سال و نیم تلاش کردم که این فیلم ساخته شود اما این امکان حاصل نشد تا اینکه 6 ماه پیش توانستیم فیلم را به اجرا برسانیم. از این تجربه بسیار خوشحالم و معتقدم یک فیلم خوب و اثرگذار به سبد سینمای ایران تقدیم کرده ایم.
کارگردان ناهید هم با بیان اینکه این فیلم حاصل حدود 15 سال فعالیتش است، گفت: زمان تحصیل فکر می کردم نخستین فیلم خود را در سن 24 سالگی خواهم ساخت اما این امکان 10 سال پس از آن رخ داد..
نکته این که ناهید با همه تلاشهایش برای جذب مخاطب حرف چندانی برای گفتن ندارد و با آنکه تصویرسازیهای خوبی دارد ولی.چیزی بیشتر از یک کپی نه چندان با کیفیت از فیلمهایی چون ملبورن . چند متر مکعب عشق و... نیست .
ماجرای فیلم با احتیاط فراوان حول موضوع صیغه وروابط زناشویی به شکل خانوادگی می‌چرخد و البته در قضیه ازدواج موقت حواس نویسنده کاملا جمع بوده تا از اصول اخلاقی و عرفی تخطی نکند .
ولی معلوم نیست چرا داستانگویی این همه کش پیدا می‌کند؛ داستان فیلم بطور مکررماجراهای پیش آمده بین (ناهید) و دو شخصیت مقابل او یعنی پژمان بازغی و نوید محمدزاده را روایت می کند ومخاطب دائما در رفت وبرگشتی بی‌هدف بین کاراکترها ی فیلم است که نتیجه آن فقط طولانی شدن فیلم و خستگی مفرط بیننده است .
البته نباید از حق گذشت که نقش آفرینی ها بد نیستند اما خب آنطور که باید جذابیتهای لازم را ندارند .در این فیلم حتی پژمان بازغی هم چیز تازه ای رو نمی‌کند وبازیگر مقابل او ساره بیات هم همان ساره همیشگی است. نوید محمدزاده هم که از نیمه راه به عوامل فیلم پیوسته هرچند سعی داشته جنس تازه ای به کارش بدهد در این کار چندان موفق نبوده است . و لهجه کاراکترهای فیلم چیزی بیشتر از ادا در آوردن نیست . / محمد عمرانی /
.
منابع
«لیست کامل عوامل فیلم ناهید». سوره سینما. بازبینی‌شده در ۵ژانویه ۲۰۱۵.
«ناهید». وبگاه سی‌نت. بازبینی‌شده در ۵ژانویه ۲۰۱۵.
مسابقه عکاسی اینستاگرامی ویژه هواداران فیلم سینمایی ناهید
پرویز جاهد. «نمایش فیلم «ناهید» در جشنواره کن». یورونیوز فارسی. بازبینی‌شده در ۲۹اردیبهشت ۱۳۹۴.
http://www.chouk.ir/maghaleh-naghd-gotogoo/11591-2015-06-17-05-08-34.html
http://www.pana.ir/Pages/Printable-News-312939.aspx
من گارگین فتائی از ارامنهء ایران هستم .