سالمرگ

رنه ماگریت René Magritte ( ٔ ۲۱ نوامبر 1898 لسین، بلژیک- ۱۵ اوت ۱۹۶۷ بروکسل، بلژیک ) نقاش بلژیکی، یکی از برجسته‌ترین نمایندگان سوررئالیسم در نقاشی و ابداع‌کنندهٔ جناس تصویری است.

او طراحی را از سال ۱۹۱۰ شروع کرد. مادر او در ۱۲ مارس ۱۹۱۲ با غرق کردن خود در رودخانه خودکشی کرد. نقاشی‌های اولیهٔ ماگریت از حدود سال ۱۹۱۵ آغاز شد. ماگریت در سال ۱۹۲۲ با جرجت برگر، کسی که برای اولین بار او را در سال ۱۹۱۳ در بچگی دیده بود، ازدواج کرد.

اولین آثارش (اوائل دهه ۱۹۲۰)، نشان دهنده تأثیر او از فوتوریسم و کوبیسم است.

در ۱۹۲۵ با انتشار دو مجله به نام‌های ازفاژ و ماری در زمینه معرفی هنر سوررئالیسم، آغازگر جنبش سوررئالیسم در بلژیک شد. از آن پس، با اثرپذیری از طرز نگرش کی ریکو که برتری شعر بر نقاشی را به او نشان داد، شیوهٔ شخصی خود را پدید آورد. در سال‌های ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۰ که در پاریس بود به جمع سوررئالیستها پیوست. پس از آن به بروکسل برگشت و تا پایان عمر در آنجا ماند. نقاشی‌های ماگریت پس از گذشت چند دهه توانست توجه عموم را جلب کند. با نمایش آثارش در نیویورک (۱۹۶۵)، لندن و پاریس، جایگاه شایستهٔ خود را در تاریخ هنر سدهٔ بیستم بدست آورد. سبک ویژهٔ او به پوسترسازی، هنر تبلیغات و طراحی گرافیک بسیار اثر گذاشت.

ماگریت انگارهای شاعرانه‌اش را در قالب تصویرهایی عکس‌مانند عرضه می‌داشت. ولی اسلوب واقع‌نمایی را به قصد بازنمایی جنبهٔ قابل رویت چیزها بکار نمی‌گرفت، بلکه بدین وسیله بر حضور یا عمل رمزآمیز و ناشناختهٔ آن‌ها تأکید می‌کرد.از همین رو، در شیوه سوررئالیست او را نام رئالیسم جادویی نهادند. در پرده‌هایی چون آدمکش مورد تهدید (۱۹۲۶)، تمامی مشخصات نقاشی‌های بعدی ماگریت را می‌توان بازشناخت: گزارشگری بغرنج، القای چیزهای غیرعادی به مدد چیزهای معمول، تحریف مقیاس‌ها، کیفیت شهوانی، شگفت‌آفرینی، رازگونگی و بیگانگی. اگرچه، او به مضمون‌های مختلف می‌پرداخت، شیوه‌اش را تغییر نداد. از همین شیوه در نقاشی دیواری نیز استفاده کرد.

هنرمندان معاصر تأثیر زیادی از آثار ماگریت گرفته‌اند که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: جان بالدساری، اندی وارهال، جاسپر جانز، مارتین کیپنبرگر استفاده از شکل‌های گرافیکی ساده و تصاویر روزمره توسط ماگریت با کارهای پاپ آرتیست‌ها مقایسه شده‌است. تأثیر ماگریت در توسعه پاپ آرت به وضوح قابل تشخیص است؛ اگرچه، خود او این ارتباط را تکذیب می‌کرده‌است.

موزه ماگریت در ۳۰ مه ۲۰۰۹ در بروکسل برای عموم بازگشایی شد. که شامل حدود ۲۰۰ اثر اصلی نقاشی، طراحی و مجسمه‌سازی ماگریت شامل: بازگشت و سلطنت نور می‌باشد. موزهٔ دیگری در بروکسل در خانهٔ سابق ماگریت، جایی که او با همسرش از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۵۴ زندگی می‌کرد، واقع است.

آثارش ماگریت دوره‌های متفاوتی را نشان می‌دهند؛ در دوره‌ای تصاویری از اشیای سنگ‌گونه و در دوره‌ای نقاشی‌هایی از اشیایی که در کنارشان واژه‌های ناهمخوان نوشته است. آثار ماگریت مدام در حال تغییر بوده‌اند و در دوره‌هایی بازگشت‌هایی به آثار قبلی خود داشته‌است. دوره‌بندی و دسته‌بندی آثارش مشکل است ولی آثارش را می‌توان این گونه تقسیم‌بندی کرد:

تلفیق عناصر و فضاهای واقعی برای خلق و نمایش دنیای فرا واقعی (حدود سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۵)

نقاشی‌هایی متأثر از مکتب امپرسیونیسم

سنگواره‌ها؛ ایجاد فضاهایی که در آن همه چیز با قواره واقعی اما سنگ‌گونه‌اند. به عبارتی، همه چیز سنگ شده‌است (حدود سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۹).

نقاشی‌هایی از اشیای منفرد با نام‌گذاری متفاوت. این دوره از آثارش بازتابی از علاقهٔ او به فلاسفه‌ای مانند هگل، هایدگر، سارتر و فوکو است.

بازگشت (۱۹۴۰)

جزیرهٔ گنج (۱۹۴۵)

اسرار افق (۱۹۵۵)

شانزده سپتامبر (۱۹۵۶)

خانوادهٔ بزرگ، فصل زیبا، هوای باز، پرنسس پاییز (۱۹۶۳)

جنگ بزرگ، موسیقی عشق، پسر انسان (۱۹۶۴)

او در ۱۵ اوت ۱۹۶۷ به علت بیماری سرطان در شهر بروکسل درگذشت.